Lydia’s Blog Verdwijnt 

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: dit is mijn laatste blog. Een jaar heb ik voor LBV geschreven, heb ik mijn werkervaring met jullie gedeeld, jullie vragen in begrijpelijke taal beantwoord en laten zien dat juridische bijstand niet alleen maar stoffig en moeilijk is. Mijn doel was om juridische vraagstukken te vertalen naar ‘normale mensen taal’ en dat doel is naar mijn idee ook behaald. De overheid heeft zelfs maatregelen getroffen om begrijpelijker te leren schrijven. Ik doe maar net alsof dat naar aanleiding van mijn blog is! Een mooi moment om mijn periode bij LBV af te sluiten en een nieuw avontuur aan te gaan.

Door mijn werk voor LBV heb ik een bijzondere kijk gekregen in het vakbondsbestaan. Alles wat ik tijdens mijn studie over vakbonden heb geleerd, blijkt in de praktijk heel anders te zijn. De vakbond heeft veel meer te bieden dan enkel het organiseren van stakingen of het sluiten van cao’s. LBV is er voor haar leden wanneer zij er zelf niet meer uitkomen. Ik heb hier geleerd dat iedereen wel eens juridische bijstand nodig heeft en dat iedereen daar dan ook recht op moet hebben. Ongeacht de hoogte van je inkomen of in welke branche je werkzaam bent. Of je nu een alleen een luisterend oor nodig hebt of dat je bijgestaan moet worden in een langslepende juridische procedure.

Helaas komt met deze blog dus een einde aan Lydia Blogt Voortaan. Na 2,5 jaar verlaat ik LBV en ga ik een nieuw avontuur aan. Dit is misschien een fractie van een mensenleven, maar in die periode heb ik veel geleerd en ben ik als persoon gegroeid. Ik heb hier kennis opgedaan, maar anderen ook iets bijgebracht. Interessante gesprekken gevoerd, maar ook veel slap geouwehoerd. Keihard gewerkt, maar ook net zo hard gelachen. Ik heb mijn taken gelaten voor was het was om collega’s bij te staan, maar ook alle hulp gekregen die ik nodig had als ik zelf in nood zat. Ik heb hier augurken-, salade-, rijstwafels- en bananenbroodperiodes gehad en (bijna) alle gebakjes, chocolaatjes en snoepjes afgeslagen. En bovenal heb ik ontzettend lieve, geduldige, bijzondere, gekke en vooral leuke collega’s gehad. 

Samengevat kijk terug op een leerzame, leuke, bijzondere en vooral prettige periode bij LBV en ben ik dankbaar voor de kansen die ik hier heb gehad. Hoewel ik er naar uit kijk om met een nieuw hoofdstuk te starten, is dit wel met een dubbel gevoel. Ik wil al mijn lieve collega’s en alle leden dan ook bedanken voor mijn periode bij LBV, voor alles wat jullie me hebben bijgebracht, voor alle leuke momenten die we hebben meegemaakt en voor alle kansen die jullie mij geboden hebben.

Ik ga jullie missen!