Krapte op de arbeidsmarkt en de gevolgen voor de onderhandelingen - LBV | Meer dan een vakbond

Krapte op de arbeidsmarkt en de gevolgen voor de onderhandelingen

Auteur: Marco Stavinga

Nieuwsoverzicht

Al enige tijd is er een enorme krapte op de arbeidsmarkt. Werkgevers hebben de grootste moeite om vacatures vervuld te krijgen. Sommige werkgevers gaan zelfs zo ver om hun werknemers bonussen te geven als zij nieuwe werknemers weten aan te trekken.

 

In een dergelijke situatie zou je ook mogen verwachten dat werknemers, die inmiddels schaars zijn, betere loon- en arbeidsvoorwaarden zouden kunnen bedingen bij werkgevers. Dit is deels waar, maar er zit een flinke kink in de kabel. Net zoals er een schaarste is aan werknemers is er in veel sectoren ook een schaarste aan grondstoffen, dat zich laat vertalen in hogere productiekosten. Deze hogere kosten kunnen werkgevers niet altijd zo maar afwenden op hun klanten. Soms omdat zij vastzitten aan contracten met vaste prijsafspraken en soms omdat klanten/afnemers simpelweg niet bereid of in staat zijn hogere prijzen te betalen voor diensten en goederen.

 

Al met al is er dus sprake van een oververhitte arbeidsmarkt die enerzijds nog aan het herstellen is van de gevolgen van de pandemie van de afgelopen 2 jaren en anderzijds te kampen heeft met allerlei onzekerheden als gevolg van grondstoffentekorten, stijgende vervoerskosten en niet te vergeten de oorlog in Oekraïne.

 

Tegelijkertijd voelt de burger, en dus ook de werknemer, deze gevolgen in zijn portemonnee. De prijs voor een klein beetje boodschappen in de supermarkt is gigantisch gestegen. De energiekosten (en dan met name voor gas uit Rusland) zijn torenhoog, waardoor het kabinet al heeft opgeroepen de thermostaat lager te zetten en minder lang te douchen. De brandstofprijzen aan de pomp zijn nog nooit zo hoog geweest, ondanks een recente accijnsverlaging.

 

Deze hele situatie legt extra druk op de onderhandelingstafels waar LBV bij betrokken is. Om de koopkracht van werknemers te behouden worden forse looneisen gesteld, maar de loonruimte die werkgevers bieden blijkt vaak uiterst beperkt, omdat zij zich ook geconfronteerd zien met allerlei kostenstijgingen. Dit maakt de puzzel om tot nieuwe cao-afspraken te komen er niet makkelijker op.

 

LBV probeert hierin zo realistisch mogelijk te blijven door aan de ene kant te strijden voor koopkrachtbehoud, maar aan de andere kant ook rekening te houden met de situatie waarin werkgevers zich bevinden. Dat zal van werkgever tot werkgever en van branche tot branche verschillen. Net zoals sommige branches niet of nauwelijks zijn getroffen door de gevolgen van de pandemie, zijn er nu natuurlijk ook branches die ondanks alle economische problemen op volle kracht draaien. LBV zal dan ook haar eisen op het gebied van loon- en arbeidsvoorwaarden daarop afstemmen.

 

Dit is voor LBV niet nieuw aangezien LBV niet meer werkt met een algemene loon- en arbeidsvoorwaardeneis voor alle werkgevers en branches, maar al jarenlang werkt met een gedifferentieerde loon- en arbeidsvoorwaardeneis per werkgever of branche. Dit maakt het voor LBV makkelijk om van geval tot geval te bepalen wat de mogelijkheden zijn en welke ruimte er is om nieuwe afspraken te maken. Maar dat het dit jaar nog moeilijker zal zijn om dit te realiseren dan in de afgelopen ook al moeizame pandemiejaren, is al wel duidelijk.

 

Dit jaar zal het dus spannend worden aan de onderhandelingstafels.

 

Marco Stavinga

Deze website maakt gebruik van cookies om u een optimale gebruikerservaring te bieden.

Meer info