Nieuw akkoord bereikt over de hervorming van het pensioenstelsel

Vlak voor het weekend bereikten de werkgeversorganisaties, de (r)overheidsvakbonden en Koolmees (SZW) opnieuw een akkoord over de hervorming van het pensioenstelsel. Wij zijn inmiddels een beetje de tel van het aantal pensioenakkoorden de afgelopen jaren kwijtgeraakt. De opeenvolging van akkoorden en de invulling van details die desondanks vaak nog nodig zijn, maken het voor buitenstaanders en vooral voor werkenden en werkgevers onduidelijk wat een akkoord nu precies behelst en waar ja of nee tegen wordt gezegd.

 

Het is juist in deze bizarre en onzekere tijd belangrijk dat dat wel duidelijk is. Welke plussen en minnen zitten er voor verschillende groepen in het akkoord? Welke zekerheden – en vooral onzekerheden – zijn tot gevolg en voor wie zijn de afspraken leidend? De betrokken partijen hebben een belangrijke verantwoordelijkheid om aan iedereen (en dat zijn bijna alle werkgevers en werkenden) duidelijk te maken wat het akkoord inhoudt en wat de gevolgen zijn, zodat een afgewogen beoordeling mogelijk is. In dat licht is het verontrustend dat vakbonden hebben aangegeven het akkoord alleen aan de achterban voor te leggen. Terwijl het akkoord verwerkt moeten worden in nationale wet- en regelgeving en dus op alle werknemers en werkgevers van toepassing is.

 

Je zou verwachten dat partijen in deze tijd en met een akkoord over een onderwerp dat een zeer grote impact heeft, hun eigen in de Sociale Economische Raad (SER) overeengekomen advies ter harte nemen. In het advies Verbreding draagvlak CAO afspraken (en afspraken over pensioen zijn daar een bijzondere vorm van) uit 2013 roept de SER sociale partners en afzonderlijke vakbonden op door te gaan met het verbreden van het betrekken van alle werknemers (leden en niet-leden) bij het CAO-overleg. Het voorleggen van een akkoord is daar uiteraard een onderdeel van. LBV hoopt van harte dat we dit ook terug zien bij het pensioenakkoord.